کارت های گرافیک امروزه یکی از اصلی ترین اجزای کامپیوترها، لپ تاپ، کنسول های بازی، تلویزیون و انواع مانیتورها و البته که ماینرها هستند. کارت های گرافیک تجت فشار زیاد دچار خرابی می شوند که عموما این خرابی ناشی از حرارت و خنک نشدن توسط فن کامپیوتر رخ می دهد. هرچند که این خرابی می تواند تحت تاثیر خرابی پاور و یا ضربه نیز باشد. در دوره آموزش تعمیرات کارت گرافیک آموزشگاه کاردانش شما می تواند با نحوه عیب یابی تمامی انواع گرافیک ها آشنا شده و تعمیرات آن ها را به صورت تخصصی و فنی فرا بگیرید. امروزه تعمیرات کارت های گرافیک یکی از اصلی ترین و پول سازترین مشاغل در حوزه کامپیوتر است.
شهریه:4/500/000 تومان
مدت آموزش: 30 ساعت
آموزش کارایی قطعات الکترونیکی SMD روی برد کارت گرافیک
بررسی آی سی های حافظه و چیپ ست های وی‌جی‌ای (VGA)
شناخت ابزارهای لحیم کاری و هویه کاری جهت برداشتن و جازدن قطعات
آشنایی با ابزارهای لازم برای تعمیر کارت گرافیک
بررسی ساختار کارت گرافیک های جدید و تشابهات برندهای مختلف
آموزش ولتاژ گیری برد گرافیک و رسیدن به قطعه معیوب
روش های عیب یابی انواع کارت گرافیک VGA
آموزش عیب یابی آی سی های RAM یا حافظه گرافیک
طریقه ریبال چیپ گرافیک GPU با هیتر و با دستگاه بی جی ای (BGA) ماشین
رسیدن به عیوب مختلف کارت گرافیک و روش های رفع عیب
آموزش تعمیر کارت گرافیک ای تی آی ATI
آموزش تعمیر کارت گرافیک ان وی دیا nVidia
روش های تست کارت گرافیک معیوب و تست بعد از تعمیر آن
آموزش تعمیر چیپ گرافیک آنبرد روی مین بردها و دستگاه های دیگر
دوره اموزش تعمیرات کارت گرافیک
به کاردانش خوش آمدید!
هم بله و هم خیر. برخی از مراحل و بخش‌های دوره یادگیری تعمیرات کارت گرافیک، به شکل عملی و با اتکای به اجزا و ساختارهای عملیاتی و ملموس پیش رفته و برخی دیگر به شکل تئوریک.
در این دوره آموزشی با وجود تلفیقی از بخش‌های عملی و تئوری، مفاهیم به‌خوبی در ذهن حک شده و از بابت یادگیری دقیق و در عین حال سهل و ساده، هیچ نگرانی نداشته باشید.
در این دوره همه‌چیز در خدمت یادگیری بهتر و آسان‌تر شماست و در هر مرحله که نیاز باشد، ابزار به تناسب وارد پروسه یادگیری می‌شوند.
همانطور که بارها بر این موضوع تأکید شده، سهولت در یادگیری و آموزش پیوسته با شیب سختی نرمال، یکی از مجموعه ویژگی‌هایی است که همواره در دوره‌های آموزشی آموزشگاه کاردانش مدنظر بوده است.
با این وجود هنرجویان و متقاضیان شرکت در همه دوره‌ها از جمله دوره آموزش تعمیرات کارت گرافیک، از بابت یادگیری ساده، آسوده‌خاطر خواهند بود. از این رو برای شرکت در دوره آموزش تعمیرات کارت گرافیک نیز کافیست تا با برخی از ساده‌ترین و ابتدایی‌ترین موضوعات و مباحث آشنایی داشته باشید.
برای کسب اطلاع دقیق و باخبر شدن از جزئیات مربوط به پیش‌نیازهای علمی، می‌توانید به طور مستقیم با واحد مشاوره کاردانش در ارتباط باشید.
استانداردهایی مانند MDA، CGA، HGC، Tandy، PGC، EGA، VGA، MCGA، QuickDraw، 8514 یا XGA از سال 1982 تا 1990 معرفی شدند و توسط سازندگان مختلف سخت افزار پشتیبانی شدند.
در اواخر دهه 1980، شرکت هایی مانند Radius کارت های شتاب دهنده گرافیکی دو بعدی QuickDraw را برای Apple Mackintosh II ارائه کردند.
3dfx Interactive یکی از اولین شرکت هایی بود که یک پردازنده گرافیکی برای مصرف کننده با شتاب سه بعدی (با سری Voodoo) توسعه داد و اولین شرکتی بود که یک چیپ ست گرافیکی اختصاص یافته به سه بعدی، اما بدون پشتیبانی دو بعدی (که نیاز به وجود کارت دو بعدی برای راه اندازی داشت). اکنون اکثر کارت های گرافیک مدرن با تراشه های گرافیکی AMD یا Nvidia ساخته می‌شوند.
یک کارت گرافیک مدرن از یک برد مدار چاپی تشکیل شده است که قطعات روی آن نصب می شوند. این قطعات شامل:
واحد پردازش گرافیکی (GPU)، که گاهی اوقات واحد پردازش بصری (VPU) نیز نامیده می‌شود، یک مدار الکترونیکی تخصصی است که برای دستکاری و تغییر سریع حافظه طراحی شده است تا ساخت تصاویر در یک فریم بافر در نظر گرفته شده برای خروجی به نمایشگر را تسریع بخشد. به دلیل درجه بالایی از پیچیدگی محاسباتی قابل برنامه ریزی برای چنین کاری، یک کارت گرافیک مدرن نیز برای خود یک کامپیوتر است.
یک هیت سینک بر روی اکثر کارت های گرافیک مدرن نصب شده است. یک هیت سینک گرمای تولید شده توسط واحد پردازش گرافیکی را به طور یکنواخت در سراسر سینک حرارتی و خود واحد پخش می کند. هیت سینک معمولاً دارای یک فن نیز برای خنک کردن هیت سینک و واحد پردازش گرافیکی است. همه کارت ها دارای هیت سینک نیستند، به عنوان مثال، برخی از کارت ها با مایع خنک می شوند و در عوض دارای بلوک آب هستند. علاوه بر این، کارت های دهه 1980 و اوایل دهه 1990 گرمای زیادی تولید نمی کردند و نیازی به هیت سینک نداشتند. اکثر کارت های گرافیک مدرن به یک محلول حرارتی مناسب نیاز دارند. این می تواند محلول مایع یا هیت سینک با یک لوله حرارتی متصل اضافی باشد که معمولاً از مس ساخته شده است تا بهترین انتقال حرارتی را انجام دهد. مورد صحیح؛ یا Mid-tower یا Full-Tower یا برخی از مشتقات دیگر، باید به درستی برای مدیریت حرارتی پیکربندی شوند. این می تواند فضای کافی با فشار کشش مناسب یا پیکربندی مخالف و همچنین مایع با رادیاتور به جای آن یا با نصب فن باشد.
بایوس ویدیویی یا سفت‌افزار حاوی حداقل برنامه برای تنظیم و کنترل اولیه کارت گرافیک است. ممکن است حاوی اطلاعاتی در مورد زمان بندی حافظه، سرعت عملکرد و ولتاژ پردازنده گرافیکی، RAM و سایر جزئیات باشد که گاهی اوقات می توان آنها را تغییر داد. بایوس ویدیویی مدرن از همه عملکردهای کارت گرافیک پشتیبانی نمی کند، فقط برای شناسایی و مقداردهی اولیه کارت برای نمایش یکی از چند حالت بافر فریم یا نمایش متن کافی است.
ظرفیت حافظه اکثر کارت های گرافیک مدرن از 2 گیگابایت تا 24 گیگابایت متغیر است. اما با حداکثر 32 گیگابایت در دهه 2010، برنامه های کاربردی برای استفاده از گرافیک قوی تر و گسترده تر می شوند. از آنجایی که حافظه ویدئویی نیاز به دسترسی به GPU و مدار نمایشگر دارد، اغلب از حافظه های پرسرعت یا چند پورت ویژه مانند VRAM، WRAM، SGRAM و غیره استفاده می کند. در حدود سال 2003، حافظه ویدئویی معمولاً مبتنی بر فناوری DDR بود. در طی آن سال و پس از آن، سازندگان به سمت DDR2، GDDR3، GDDR4، GDDR5، GDDR5X و GDDR6 پیش رفتند. نرخ ساعت موثر حافظه در کارت های مدرن به طور کلی بین 2 گیگاهرتز تا 15 گیگاهرتز است. حافظه ویدئویی ممکن است برای ذخیره داده‌های دیگر و همچنین تصویر صفحه نمایش استفاده شود، مانند Z-buffer، که مختصات عمق را در گرافیک‌های سه بعدی، بافت‌ها، بافرهای رأس و برنامه‌های سایه‌زن کامپایل‌شده مدیریت می‌کند.
RAMDAC یا مبدل دیجیتال به آنالوگ با حافظه دسترسی تصادفی، سیگنال های دیجیتال را برای استفاده توسط نمایشگر رایانه ای که از ورودی های آنالوگ مانند نمایشگرهای لوله پرتو کاتدی (CRT) استفاده می کند، به سیگنال های آنالوگ تبدیل می کند. RAMDAC نوعی تراشه RAM است که عملکرد کارت گرافیک را تنظیم می کند. بسته به تعداد بیت‌های استفاده شده و نرخ انتقال داده RAMDAC، مبدل می‌تواند از نرخ‌های تازه‌سازی مختلف نمایشگر رایانه پشتیبانی کند.
کاردانش | آموزش تخصصی تعمیرات ماینر
به کاردانش خوش آمدید!
